Kulaklığım saçlarıma dolaşmıştı. Düğüm olmuştu, dolanmıştı. Acıyodu çözemedikçe. Seninse,kulakların üşüyordu. Beren vardı. Siyah. Canın yanıyor muydu, bilmem ama rüzgara karşı direnmekte zorlandığın besbelliydi.
Sen...
Geldin. Çözdün o karmaşık düğümü. ''Senin canın hiç yanmasın'' dedin. Gülümsedim. Sen iyi ki vardın.
Ben...
Güzel müzikler fısıldadım kulaklarına.
Bereni düzeltip,
''Sen hiç üşüme'' dedim. Gülümsedin.
Sana bir sürü masal yazdım. Çilek çizdi, ben boyadım. Rüzgara karşı direnemeyen kağıtlar yarattık rengarenk. Güzeldi. Masalım bitmişti aslında, 3 nokta bırakmamıştım. Rüzgar aldı yıktı hepsini. Olsun. Ben hep yazarım.
Sen iyi ki varsın. Çok güzelsin, bambaşka...
1. yılımız kutlu olsun. Seni seviyorum.
Portakal.